جشنواره ی ملی شمس و مولانا هم از جهت هنری و هم از نظر فراهنری نقطه عطف مهمی است.

بزرگنمایی تصویر

دکتر پویا سرایی( آهنگساز، رهبر ارکستر و داور چهارمین جشنواره ملی شمس ومولانا):

جشنواره ی ملی شمس و مولانا هم از جهت هنری و هم از نظر فراهنری نقطه عطف مهمی است.

از حیث هنری، این جشنواره آغازگرِ نوعی پویشِ موسیقی عرفانی در سطح کلان و ملی است که در نوع خودش حقیقتا بی نظیر است و از حیثِ فرا هنری، این جشنواره نمادی است برای بالندگیِ ایران به مرکزیتِ خوی برای تبدیل شدن به قطبی مهم در ادبیات و عرفانِ ایرانی – اسلامی .

جشنواره ی شمس و مولانا جایی است که موسیقی عرفانیِ ایران منصه ی ظهور دارد. قابلیت عرضه دارد و می تواند در سطح ملی شنیده شود. ببینید ردیف موسیقی ما از همین موسیقی عرفانی چقدر وام گرفته است. گوشه هایی مثل مثنوی، صوفی نامه ،بیات درویش حسن ،جامه دران، عشاق و ده ها گوشه ی دیگر که به لحاظ وجه تسمیه و محتوا کاملا عرفانی هستند چه جایگاه مهمی دارند. بنا به همین اهمیت جای چنین جشنواره هایی سال هاست در کشور خالی است و چه نیکو که خوی با سابقه و اهمیتِ خود در پرورش فرهنگ عرفان اسلامی-ایرانی بانیِ این جشنواره شده است.

از سویی، خوی و جشنواره ی شمس و مولانا می تواند در مقابل فرهنگی قد علم کند که سعی دارد مولانا را مصادره کند. دیگر عرفا و متفکرین ایرانی را از این بدنه ی کهن جدا سازند و به نام خود جعل کنند. شهر خوی در این زمانه می تواند نقش بسیاری کلیدی در معرفیِ دوباره ی خاستگاه عرفان مولانا به جهان داشته باشد و این مهم بهتر است هر چه زودتر محقق شود%